U bë kohë...

U bë kohë që nuk pyes: "Pse unë?"; "Pse mua?".
U bë kohë që nuk më interesojnë më arsyet, por vetëm pasojat.
U bë kohë që mirëpres gjithçka në ditën time.
U bë kohë që nuk kundërshtoj të ndodhurën, por luftoj ta mposht atë.
U bë kohë që notoj kundër rrymës të dalë në sipërfaqe.
U bë kohë që ajri im vishet me të tjera ngjyra.
U bë kohë që bota ime harroi të ankohet.
U bë kohë që kam përqafuar buzëqeshjen, optimizmin dhe jetën.
U bë kohë, që jam kjo, UNË !
U mësova me të gjitha, veçse një lëvozhgë s'e përtyp dot.
Me vetminë nuk do mësohesha dot...
Ndaj besoj që nuk jam asnjëherë vetëm, qoftë me mendim, dikush është me mua!
Gjithmonë!!!


© Erjola Kola (fillimviti 2012)