5...4...3...2...1

5 gishta të mbajnë fort, të kanë kapur dorën,
një grusht pesëgishtësh shtrënguar pas dorës tënde...
4 gishta ende të mbajnë...
3 gishta nuk të lëshojnë...
2 gishta ende qëndrojnë...

Gishti i vetëm dhe i fundit i ndjerë vetëm...
ngadalë shkëputët dhe të lëshon...
Dora nuk shtrëngon më dorën, zemrën...

Dora ka ikur vetëm nga shtrëngimi i dorës dhe zemrës tënde,

Ta dish; Unë jam ende ketu.
Dora udhëton, mbështetet në shpatull..

Dora do jetë forca jote, mbrojtja jote, ëngjëlli yt personal...
do të japi shtysën kur të mos ecësh më,
do të të mbajë mos rrëzohesh asnjëherë,
do të ndihmojë të ngrihesh nëse je penguar diku,
do të jetë aty edhe kur të tjerët ndoshta s'do jenë..

Ajo nuk do të braktisë kurrë...
do të bëj të qeshësh edhe kur i ke varur buzët,
do të mbajë fort në ditët e erës së fuqishme,
do të ndihmojë mos të humbësh drejtimin...

Do të jetë më ty, një copëz e imja... gjithmonë...

1...2...3...4...5...Larg...

© Erjola Kola (nëntor 2010)

Piktura nga: Aulona Goxhaj